We besteden deze zomer aandacht aan de persoon achter de publieke functie. Van Burgemeester, wethouders tot raadsleden en fractievoorzitters die een actieve rol spelen in de besluitvormingen rondom Soesterberg. Wie zijn onze volksvertegenwoordigers eigenlijk en waar komen ze vandaan. We zijn in gesprek met wethouder Harrie Dijkhuizen.
Wekelijks is hij meerdere keren in Soesterberg te vinden, Harrie Dijkhuizen (52) wethouder van de Gemeente Soest. Hij is onder andere verantwoordelijk voor de Ruimtelijke Ordening en het Masterplan van Soesterberg. Maar wie is deze Harrie Dijkhuizen eigenlijk?
In het Groningse dorpje Godlinze is Dijkhuizen geboren en getogen. Een klein dorp met nog geen driehonderd inwoners in het Noorden van Groningen. Een omgeving waar Dijkhuizen zich vele jaren prima vermaakte. “Ik voelde mij daar zo vrij en je kon er alles doen wat je maar wilde. De omgeving en het platteland is daar zo mooi en ik heb het er altijd naar mijn zin gehad” zegt Harrie tijdens een interview bij het Nationaal Militair Museum in Soesterberg.
Hij besloot met veel passie voor techniek om werktuigbouwkunde te gaan studeren. Toen hij vervolgens het dienstplichtig leger in moest, weigerde hij dit en werd hij tewerkgesteld in de gemeente Soest. Na enkele omwegen kwam Dijkhuizen uiteindelijk bij de Nationale Politie, (werkgebied Utrecht) en kocht hij een woning in Soest, waar hij tot op heden met veel plezier woont en werkt.
Zijn politieke betrokkenheid groeide lokaal en zo ook zijn ambitie om veranderingen te kunnen realiseren binnen zijn eigen gemeente. Nadat hij zich aansloot bij de ChristenUnie en vervolgens raadslid werd, kwam in 2018 het verzoek vanuit de grootste partijen om deel te nemen aan de coalitie. “Ze hadden een wethouder nodig en ik dacht toen, waarom zou ik die stap zelf niet maken”, vertelt Dijkhuizen. Hij zette zijn loopbaan bij de Nationale Politie op een zogenaamde ‘pauze-knop’ en ging in 2018 aan de slag als wethouder in de gemeente Soest. Een keuze waar hij tot op de dag van vandaag geen enkele spijt van heeft gehad.
Dijkhuizen vindt de historie van Soesterberg naar eigen zeggen adembenemend. Het liefst had hij gehad dat de Amerikanen er nog waren. Ook was hij onder de indruk van de ‘spottersplek’, waar je destijds kon kijken naar de overvliegende toestellen. “Ik vind het erg jammer dat die plek helemaal is weggehaald, die plek had voor mij iets magisch.”
Binnen Soesterberg wil Dijkhuizen graag de tevredenheid onder de inwoners vergroten. Niet kijken naar wat verloren is, maar wat we wél hebben. Als voorbeeld vertelt Dijkhuizen over zijn oude dorp, waar geen scholen meer zijn en sportgelegenheden zijn opgeheven. “Als je niet investeert in de toekomst en niks doet om te groeien, dan houdt het een keer op” zegt Harrie over de leegte die kan ontstaan. Hij is zeker blij met wat er in Soesterberg gebeurt, het vliegdorp is vol in beweging.
Wat ook zijn aandacht heeft zijn, vakanties. Hij is een enorme liefhebber van actieve vakanties, maar door de huidige Coronamaatregelen is dat voorlopig in de ijskast gezet. Ook de onlangs geboekte vakantie naar Schotland gaat helaas niet door. De hoop bleef altijd nog om te kunnen afreizen naar de Schotse Hooglanden, maar zijn rondreis moest helaas geannuleerd worden. Maar ieder nadeel heeft zijn voordeel, want zijn passie voor techniek krijgt nu alle aandacht dicht bij huis.
Hij heeft een voorliefde voor klussen. “Ik heb twee rechterhanden, wat ik zie dat maak ik. Ik sleutel ook graag aan auto’s. Zo staan de auto’s van mijn kinderen ook bijna nooit in de garage, als er iets is doe ik het zelf. Het klussen en sleutelen aan voertuigen, daar kan ik mijn hoofd leeg mee maken.” Harrie is getrouwd en heeft opgroeiende kinderen, waarvan de jongste reeds uit huis is. Buiten zijn hobby aan huis probeert hij de vrije uren ook sportief te vullen.
Dijkhuizen sluit onze interview-reeks “de persoon achter de publieke functie” af met hoe hij in het leven staat: “Je hebt niet alles in de hand, maar je hebt wel in de hand hoe je erop reageert.”
We zouden ook graag een honden los loop stuk op de vliegbasis willen hebben dus mensen met honden zijn daar niet welkom mooi restaurant waar hond ook mee kan. Maar waarom geen Uitlaat terein terwijl er ruimte zat is en niet zeggen dat het vervuiling is. kerosine?