Roep om fysiek vrijwilligerscafé

In Soesterberg was het traditionele vrijwilligerscafé altijd de fysieke ontmoetingsplaats voor betrokken inwoners, maar dit gezellige dorpscafé werd vorig jaar door de stichting Samen Soesterberg vervangen door de online Facebookgroep “Soesterbergse Activiteiten”.

De online verwachtingen blijven helaas uit

De opkomst van sociale media, waaronder de Facebookgroep “Soesterbergse Activiteiten”, heeft geleid tot een verschuiving in de manier waarop inwoners uit Soesterberg hun maatschappelijke betrokkenheid tonen. Ondanks de digitale mogelijkheden blijkt de Facebookgroep toch niet zo effectief te zijn als vervanger van het vertrouwde en fysieke vrijwilligerscafé dat altijd plaatsvond in de Banninghal. Veel mensen uit diverse windstreken (ook buiten het dorp) melden zich aan bij de online Facebookgroep, maar de nieuwtjes of activiteiten blijven beperkt tot een enkele post of herhaling van berichten uit diverse media veelal van buiten de dorpsgrenzen van Soesterberg.

De menselijke connectie ontbreekt

Volgens enkele inwoners is de voornaamste redenen, dat het online niet goed van de grond komt, het uitblijven van de persoonlijke interacties die binnen het fysieke vrijwilligerscafé wel mogelijk waren. In een gezellige ruimte dorpsgenoten ontmoeten, ideeën uitwisselen en directe betrokkenheid tonen bij lokale initiatieven en activiteiten, dat is bij veel inwoners achteraf toch wel een enorm gemis. De vervangende online Facebookgroep, hoewel handig voor informatieverspreiding, mist volgens critici uit het dorp toch de menselijke connectie die een fysieke ontmoetingsplek wel kan bieden.

Een gezicht bij de dorpsactiviteiten

Ook de laagdrempeligheid van het fysiek vrijwilligerscafé en elkaar gezellig ontmoeten was toch voor veel deelnemers belangrijk. De online communicatie voelt afstandelijk en sommige mensen vinden het moeilijk om hun betrokkenheid te uiten op een virtueel platform zoals Facebook. Hierdoor zijn veel potentiële vrijwilligers terughoudend geworden om deel te nemen aan de diverse online groepen. Bovendien kan de overvloed aan (beeld)informatie op deze sociale media de zichtbaarheid van lokale initiatieven verminderen, veel bezoekers lezen over de teksten heen en/of klikken weg na het zien van soms nietszeggende afbeeldingen of beelden van buiten het dorp. Uitleg over de diverse activiteiten of een beknopte inleiding krijgen helaas niet de kans om online contact te leggen met bezoekers en dorpsgenoten.

Interactie moet van twee kanten komen

Tijdens het fysieke vrijwilligerscafé was er een overzicht van lopende projecten en konden inwoners zich direct aanmelden of vragen stellen. Op Facebook lijkt de stroom van hoeveelheid berichten deze specifieke informatie helaas te verdrinken, waardoor het moeilijker wordt om de juiste betrokkenheid te genereren. Om deze uitdaging te kunnen overwinnen, is het essentieel om de Facebookgroep aan te vullen met hybride benaderingen. Het behouden van het traditionele vrijwilligerscafé als een fysieke ontmoetingsplek en deze integreren met de digitale mogelijkheden van de Facebookgroep kan volgens genoemde critici de beste van beide werelden bieden. Daarnaast is het belangrijk om bewustwordingscampagnes te voeren en de gemeenschap te betrekken bij de online discussies.

Moet het vrijwilligerscafé weer terugkomen?

Hoewel de Facebookgroep een waardevol instrument is, is het van cruciaal belang om de menselijke factor niet uit het oog te verliezen. Door een evenwichtige aanpak te hanteren, kunnen we zorgen voor een bloeiende digitale en fysieke gemeenschapsbetrokkenheid in Soesterberg. Een select groepje vrijwilligers uit het dorp zou dan ook graag het fysieke vrijwilligerscafé weer terug willen in de kantine van de Banninghal.

“We zouden ons minder moeten verschuilen achter Facebookpagina’s en aliassen, meer persoonlijk de boer op voor een bruisend dorp”, aldus één van de vrijwilligers Bart, die het persoonlijk netwerken in het dorp belangrijker vinden dan een paar klikken op een ‘likes’ en ‘volgers’. Het vrijwilligerscafé moet volgens een grote meerderheid weer fysiek opgestart worden door bijvoorbeeld de vrijwilligers achter de genoemde Facebookgroep of door de maatschappelijke stakeholders van het toekomstig dorpshuis.

“Nodig bijvoorbeeld iedereen van deze Facebookgroep uit en ga met elkaar een creatief programma samenstellen, want anders hebben we straks een ‘Dorpshuis’ met alleen SWOS, stichting Balans en Idea activiteiten”, aldus enthousiaste Bart die vanuit de kern van Soesterberg weinig actie of ideeën online voorbij heeft zien komen. Online is misschien wel de weg van de minste weerstand, maar het heeft blijkbaar te weinig gebracht.

Wat vind jij belangrijk?

We zijn erg benieuwd naar jullie mening!